پارک‌های علم و فناوری نهادی در جهت حمایت از شرکت‌های فناور می‌باشند. در جهت کارکرد اصلی این نهاد، ارزیابی عملکرد شرکت‌های فناور منجر به ارتقاء عملکرد آن‌ها و هدفمندی حمایت‌های پارک علم و فناوری می‌شود. پارک علم و فناوری یزد به‌عنوان یکی از پارک‌های پیشرو در کشور دارای شرکت‌های فناور زیادی است که ارزیابی آن‌ها یکی از اولویت‌های کاری پارک می‌باشد. بنابراین هدف این مقاله طراحی و تبیین مدل ارزیابی عملکرد شرکت‌های فناور در پارک علم و فناوری یزد و تحلیل نتایج حاصل از اجرای آن می‌باشد. مدل ارزیابی پارک علم و فناوری یزد مبتنی بر مدل‌ها و تئوری‌های ارزیابی عملکرد و همچنین از طریق برگزاری جلسات طوفان فکری با مدیران پارک علم و فناوری و شرکت‌های فناور مستقر در آن تدوین گردیده است. این مدل شرکت فناور را در 4 حوزه ماهیت شرکت، ساختار و منابع انسانی، ایده و فناوری و بازار ارزیابی می‌کند. فرایند ارزیابی نیز به دو صورت کمی (برسی مستندات و غیرحضوری) و کیفی (حضوری و از طریق مصاحبه) طراحی شد. سپس براساس این مدل اطلاعات شرکت‌های فناور جمع‌آوری گردید. نتایج حاصل از ارزیابی با استفاده از این مدل نشان داد که هر چند وضعیت شرکت‌ها نسبت به انتظارات و اهداف پارک فاصله دارد ولی نسبت به جامعه (استان و متوسط کشور) از نظر ارزش افزوده نیروی انسانی و هزینه اشتغال در وضعیت خوبی قرار دارد. همچنین ارزیابی و تحلیل نتایج مدل بیانگر اعتبار و جامعیت مدل در ارزیابی شرکت‌های فناور بود.

توسعه فناوری یکی از راه‌های توسعه کشورها و از مقوله‌های اقتصاد دانش‌بنیان می‌باشد. اهمیت این موضوع به‌قدری است که بسیاری از سیاست‌گذاری‌های کشورها برپایه راهبرد توسعه فناوری بنا نهاده می‌شود. توسعه فناوری از مباحث کلان مراکز رشد است و دیدگاه غالب به مراکز رشد، بیشتر از جنبه رشد و پاگیری کسب و کار و در یک سطح بالاتر شتاب‌دهی به کسب و کار برای حضور دائمی در بازار می‌باشد. کمتر پژوهشی را می‌توان یافت که به مراکز رشد از جنبه توسعه فناوری و ادبیات مختص آن پرداخته باشد. در این پژوهش به شناسایی چالش‌های توسعه فناوری بافتارهای شبکه‌سازی در مراکز رشد دانشگاهی پرداخته شده است. در این پژوهش با روش میدانی به مصاحبه‌ی نیمه‌ساختاریافته با خبرگان (شامل مدیران، اساتید و کارشناسان حیطه‌ی مورد نظر) پرداخته ‌شد که در مجموع 11 مصاحبه صورت پذیرفت و پس از کدگذاری، ابعاد، مقوله‌ها و در نهایت چالش‌ها مشخص گردید. تجزیه و تحلیل داده‌های کیفی با استفاده از نرم‌افزار تحلیل داده‌های کیفی Atlas-ti انجام شده است. حاصل کدگذاری و ساخت مقوله‌ها در نهایت، مشتمل بر 16 چالش توسعه فناوری که در 4 مقوله «چالش‌های ارتباطاتی»، «تعامل و همکاری»، «شبکه‌سازی» و «موانع شبکه‌سازی» مرتبط با بافتارهای ارتباطی و شبکه‌سازی شناسایی گردید.

رایانش ابری مفهومی است که اخیراً در دنیای فناوری اطلاعات معرفی شده که محیطی را برای به اشتراک‌گذاری منابع فراهم می‌نماید. در محیط رایانش ابری یک سیستم زمانبندی کارا و مؤثر، نقش کلیدی دارد و در میزان موفقیت آن محیط بسیار تعیین‌کننده می‌باشد. از این‌رو مسأله‌ زمان‌بندی وظایف در رایانش ابری، مسأله‌‌ای بسیار مهمی محسوب می‌شود که سعی دارد یک زمان‌بندی بهینه برای اجرای وظایف و تخصیص منبع بهینه مشخص نماید. این پژوهش با هدف ارائه رویکردی جدید برای بهینه‌سازی زمان‌بندی وظایف براساس ترکیبی از الگوریتم تطبیقی پویا و الگوریتم ژنتیک در محیط رایانش ابری انجام گرفته است. مدل ترکیبی، با هدف پوشش‌دادن نقاط ضعف دو الگوریتم ژنتیک و زمان‌بندی تطبیقی پویا، ارائه شد که به موجب آن ضعف الگوریتم ژنتیک یعنی سرعت عمل پایین، با ایجاد یک راه‌حل اولیه مناسب برطرف گردید و همچنین ضعف الگوریتم زمان‌بندی تطبیقی پویا که همانا به دام افتادن در جواب‌های محلی است، با استفاده از الگوریتم بهینه‌سازی تکاملی پوشش داده شد. در مدل پیشنهادی نخست الگوریتم تطبیقی پویا با تکنیک جستجوی منابع مورد نیاز به کمک درخت کی‌دی و بازیابی داده‌ها به صورت موازی توانسته است در زمان بسیار خوبی جواب مناسبی برای مسأله‌ی زمان‌بندی پیدا کند، که به‌عنوان جواب اولیه به الگوریتم ژنتیک سپرده شد و الگوریتم ژنتیک نیز به جستجوی بهینه می‌پردازد. در نتیجه الگوریتم نهایی حاصل از ترکیب این دو، توازن بار بهتری برای منابع ابری در مدت زمان نسبتاً قابل قبول ارائه می‌دهد.

امروزه امنیت اطلاعات یکی از چالش‌های اصلی در عصر دانایی و اطلاعات محسوب می‌شود و حفاظت از اطلاعات در برابر دسترسی غیرمجاز، تغییرات، خرابکاری و افشا، امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر به شمار می‌رود. هدف و انگیزه این مقاله به دلیل ارائه مدل بلوغ امنیت اطلاعات برای پایش اجرای امنیت در سازمان‌ها و ارائه بهترین شیوه‌های پیاده‌سازی امنیت است. پژوهش حاضر که در یکی از شرکت‌های زیرمجموعه صنعت نفت انجام شده است، به صورت روش آميخته كيفي ـ كمي انجام شده است. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از روش کتابخانه‌ای، مطالعات میدانی، پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است و مقالات، اسناد، دستورالعمل‌ها و مبانی مربوط به شناسایی چالش‌های امنیت فناوری اطلاعات براساس الزامات استاندارد ISO 27001 در این مجموعه ستادی مورد بررسی قرار گرفته است. براي شناسايي موانع و کاستی‌های امنيتي يك سازمان خاص، مدل‌هاي مختلفي ارائه شده است. هدف، شناسايي يك فاصله بين تئوري و عمل مي‌باشد كه مي‌تواند از طريق رويكرد فرايند محور به هم نزديك شوند. مدل بلوغي كه در اين پروژهش معرفي و مورد استفاده قرار مي‌‌گيرد، يك نقطه شروع براي پياده‌سازي امنيت، يك ديدگاه عمومي از امنيت و يك چارچوب براي اولويت‌بندي عمليات، فراهم مي‌سازد. اين مدل بلوغ امنيت اطلاعات داراي 5 فاز مي‌باشد. مدل بلوغ امنيت اطلاعات به‌عنوان ابزاري جهت ارزيابي توانايي سازمان‌ها براي مطابقت با اهداف امنيت، يعني، محرمانگي، يكپارچگي و در دسترس‌بودن و جلوگيري از حملات و دستيابي به مأموريت سازمان علي‌رغم حملات و حادثه‌ها مي‌باشد. نتایج ارزیابی نشان می‌دهد که سازمان‌هایی که سرمایه‌گذاری‌های امنیتی را در پیش رو دارند، باید ضرورت به‌كارگيري امنيت اطلاعات در سازمان توسط مديران عالي درك شده باشد، و علاوه بر اقداماتي که در زمينه امنيت محيط فيزيكي، شبكه و كامپيوتر‌هاي شخصي و كنترل‌هاي دسترسي و رمزنگاري صورت گرفته است آموزش و فرهنگ‌سازی لازم پیاده‌سازی شود.

در دهه‌های اخیر امنیت اطلاعات از اهمیت بالایی برخوردار است. این درحالی است که بسیاری از پروژه‌های ارتقاء امنیت اطلاعات در سازما‌ن‌ها به دلیل عدم اطلاع دقیق از ریسک‌ها و عوامل مؤثر با شکست مواجه می‌شوند. پژوهش حاضر جهت شناسایی شاخص‌های تأثیرگذار بر امنیت سیستم‌های اطلاعاتی داده‌های لازم پس از مطالعات کتابخانه‌ای و مطالعات میدانی به صورت مصاحبه باز با 12 نفر از خبرگان که با روش نمونه‌گیری قضاوتی و هدفمند انتخاب شده‌اند جمع‌آوری شده است. نمودار روابط علی پژوهش پس از شناسایی ابعاد و شاخص‌های ریسک با استفاده از نظرات خبرگان ترسیم شده و در نهایت مطابق با مدل‌سازی پویایی‌های سیستم، مدل پویای پژوهش با استفاده از نرم‌افزار ونسیم (Vensim) طراحی شده است. مدل‌سازی پویایی‌های سیستم درک بهتری از رفتار سیستم ایجاد می‌نماید و بوسیله آن می‌توان ساختارها و سیاست‌های جدیدی را تدوین نمود. برای اعتبار‌سنجی مدل از آزمون شرایط حدی استفاده شده و نتایج نشان از تأیید اعتبار مدل ارائه شده دارد. برای انجام شبیه‌سازی داده‌های لازم با استفاده از داده‌های شرکت مهندسین مشاور افق گردآوری شده است. نتایج شبیه‌سازی در مدت 12 ماه نشان می‌دهد در بین ریسک‌های شناسایی‌شده بیشترین اهمیت مربوط به ریسک فنی می‌باشد؛ ریسک داده، انسان و فیزیکی در رتبه‌‌های بعدی قرار می‌گیرند؛ کم اهمیت‌ترین ریسک مربوط به محیط می‌باشد. در نهایت، چهار سناریو استفاده از نرم‌افزارهای امنیتی، تعیین سطوح دسترسی کاربران، استفاده از برق اضطراری، استفاده از نظارت تصویری و آموزش کارکنان جهت بهبود رفتار سیستم معرفی‌ شده است.

با گسترش اینترنت و شیوع ویروس کرونا، محیط‌های یادگیری الکترونیکی و آموزش مبتنی بروب، رشد و تکامل زیادی در سال‌ها و ماه‌های اخیر تجربه کرده است، لیکن این نوع آموزش با چالش‌های زیادی مواجه است. مهم‌ترین این چالش‌ها به استفاده از الگوهاي یادگیری، مدل‌سازی رفتار دانشجویی، ارزیابی پشتیبانی و بازخورد دانشجو، برنامه‌ریزی درسی، تعیین توالی و پشتیبانی مدرسان، بر می‌گردد. یكی از راه‌های مقابله با این چالش‌ها، یافتن عوامل مؤثر در پذیرش و ارتقاء كیفیت آموزش در سیستم‌های یادگیری، كشف قوانین و الگوهای آموزشی و استفاده از آنها در پیشگویی نتایج آینده است. هدف از این تحقیق شناسایی و معرفی عوامل مؤثر در پذیرش آموزش الکترونیکی بر‌اساس مدل پذیرش فناوری است. بدین منظور با بررسی مطالعات صورت گرفته در این زمینه، متغیرهایی از جمله خودکارآمدی کامپیوتر، کیفیت محتوا، پشتیبانی از سیستم، طراحی رابط کاربری، ابزارهای فناوری و اضطراب کامپیوتر به‌عنوان عوامل مؤثر بر پذیرش سیستم آموزش الکترونیک، استخراج شدند و بر‌اساس آنها، مدل مفهومی تحقیق شکل گرفت. برای سنجش مدل و ارتباط‌های بین متغیرهای مدل، پرسشنامه‌ای در اختیار کاربران سیستم آموزش الکترونیکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین قرار داده شد. نتایج تحلیل داده‌ها با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری درستی تمام فرضیه‌‌ها، به جز تأثیر ابزارهای فناوری بر پذیرش سیستم آموزش الکترونیک را تأیید کرد. یافته‌های این تحقیق به مدیران آموزشی دانشگاه و همچنین اساتید مرتبط با این سیستم کمک می‌کند با ایجاد زمینه‌های لازم در‌خصوص اعمال فاکتورهای مؤثر، دانشجویان را به استفاده بهینه از سیستم ترغیب نمایند.

اقتصاد از چند بخش تشکیل شده است و عملکرد هر بخش نقش به خصوصی در پیشرفت اقتصاد دارد. بخش نفت و گاز اقتصاد بعنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصادی در ایران به علت منبع درآمد اصلی دولت نقش مهم و غیرقابل انکار در برنامه‌ریزی کشور دارد. بنابراین بررسی عملکرد این بخش می‌تواند برای رشد و پیشرت اقتصادی کشور مهم باشد. بررسی بهره‌وری کل عوامل یکی از راه‌های بررسی عملکرد بخش‌ها هست که نشان‌دهنده رشد بهینه اقتصاد آن بخش است. از این‌رو در این مقاله تأثیر عوامل مهم مؤثر بر رشد بهره‌وری کل عوامل بخش نفت و گاز شامل سرمایه‌گاری مستقیم خارجی، واردات کالاهای سرمایه‌ای و واسطه‌ای، انباشت تحقیق و توسعه و سرمایه انسانی مورد بررسی قرار گرفته است. دوره زمانی مورد بررسی تحقیق، 1379-1394 است. نتایج یافته‌ها این مطالعه حاکی از آن است که سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و واردات کالاهای سرمایه‌ای و واسطه‌ای به‌عنوان کانال‌های مهم سرریز فناوری بر رشد بهره‌وری کل عوامل بخش نفت و گاز تأثیر مثبت دارد. ولی انباشت تحقیق و توسعه بخش نفت و گاز نتوانسته تأثیر مثبت بر رشد بهره وری کل عوامل بخش نفت و گاز داشته باشد. سرمایه انسانی نیز به‌عنوان فعالیت ظرفیت‌ساز داخلی تأثیر مثبت بر رشد بهره‌وری کل عوامل بخش نفت و گاز دارد باتوجه به نتایج حاصله افزایش هزینه‌های اختصاصی به تحقیق و توسعه و ایجاد ارتباط تجاری و جذب سرمایه خارجی جهت سرمایه‌گذاری در این بخش و بهبود بهره‌وری عوامل تولید توصیه می‌شود.